W grudniu 1886 ojciec Dehon inicjuje zabiegi niezbędne do papieskiego zatwierdzenia swego instytutu. Zgodnie z ówcześnie panującym prawem, musiał skompletować przede wszystkim dokumentację, które świadczyłaby o istnieniu, działaniu i reputacji zgromadzenia, mianowicie Konstytucje, statuty poszczególnych domów zgromadzenia, dossier dotyczące jego członków oraz listy polecające od ordynariuszy diecezji, na terenie których Zgromadzenie znaczyło swą obecność i działalność. Takich referencji od kardynałów, arcybiskupów i biskupów udało się zebrać o. Dehonowi aż 27. Po zbadaniu dokumentów, wobec pozytywnej odpowiedzi św. Oficjum, Święta Kongregacja ds. Biskupów i Zakonników promulgowała dokument, zwany “Dekretem pochwalnym”, który otwierał drogę do ostatecznego papieskiego zatwierdzenia. Był dla Zgromadzenia znakiem nadziei, że po okresie zawirowań i niepewności, nowa sytuacja kanoniczna pomoże się pomyślnie i spokojnie rozwijać.