PRZEŁOŻONY GENERALNY ZGROMADZENIA KSIĘŻY NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO

Księża Sercanie - Dehonianie ____________________________________________________________________________ 

Prot. N. 0055/2022

Rzym, 8 marca 2022

Kształtować codzienne życie

List na Dzień 14 marca, rocznicę urodzin O. Leona Dehona

Do członków Zgromadzenia
Do wszystkich członków Rodziny Sercańskiej

 

Wydarzenia, które miały miejsce w Generalacie SCJ w ubiegłym miesiącu, antycypowały w pewnym sensie obchody urodzin O. Leona Dehona. Pierwszym z tych wydarzeń była długo oczekiwana IX Konferencja Generalna, podczas której poddano ocenie aktualną sytuację dotyczącą naszego zaangażowania społecznego jako wyrazu naszej wiary i charyzmatu, który jest nam wspólny.

Znaczącym owocem tego spotkania jest jego końcowe przesłanie. Pragniemy zatem wykorzystać tę rocznicę Ojca Dehona, by przekazać wam to przesłanie, aby w ten sposób w różnych wspólnotach, rodzinach, grupach i apostolstwie nadal utrzymywała się otwarta refleksja i żywe zaangażowanie wraz z charyzmatyczną inspiracją, którą Bóg nam powierzył przez naszego Czcigodnego Założyciela.

Drugim wydarzeniem było Zebranie Przełożonych Zgromadzenia. Były to dni słuchania i dialogu, dzielenia się troskami i nadziejami. Początek spotkania zaznaczył się wyrażeniem wdzięczności Bogu, Kościołowi i wszystkim, którzy swoim oddaniem przyczynili się do ostatecznego zatwierdzenia aktualnych Konstytucji SCJ (1982). W związku z tym chcemy przypomnieć to, co napisał O. Dehon, gdy zatwierdzone zostało ostatnie wydanie Jemu znanych konstytucji (1924):

„Dlatego nie wystarczy powierzchownie czytać nasze Konstytucje, cenny Kodeks naszych obowiązków zakonnych, ale musimy je bezustannie czytać i ponownie odczytywać, musimy je z zainteresowaniem studiować, aby poznać wszystkie przepisy, wnikać w ich ducha i odnajdywać w nich ukierunkowanie naszego życia”1 .

I faktycznie, nasze Konstytucje chcą wyrazić sercańskie rozumienie Ewangelii. Z tego powodu, wychodząc od nich, pragniemy nadal kształtować codzienność naszego życia braterskiego i apostolskiego w odpowiedzi na wezwanie Boga, by służyć Mu w każdej chwili, w każdym obliczu i w każdym miejscu.

Niech trwanie we wdzięczności Bogu za życie i dzieło Ojca Dehona będzie także błaganiem o nowe powołania do życia zakonnego SCJ i do innych sercańskich sposobów wyrażania wielkodusznej dyspozycyjności w służbie Ewangelii, źródła pokoju i miłości. W ten sposób rozumieli to zakonnicy SCJ i członkowie rodziny sercańskiej, którzy pośród sytuacji konfliktowych, takich jak dzisiejsze na Ukrainie i gdzie indziej, nie przestają swoją obecnością wyrażać bliskości i czułości Boga, które nieustannie płyną z Serca Zbawiciela: „Boskie Serce Jezusa jest jedynym pokojem i miłością. Zaczerpnijmy wszyscy, ludzie i wierni, z tego mistycznego źródła, które Nasz Pan pragnie szerzej otworzyć dla naszych dusz, dla naszego bardzo niespokojnego i burzliwego czasu.

„Przyjdźcie do mnie, mówi nasz Pan, wszyscy robotnicy, dusze cierpiące, narody doświadczane…”. Oto jesteśmy, Panie, u Twoich stóp, pokorni, ufni i oddani. Błogosław nam wszystkim, tak jak błogosławiłeś wszystkim, którzy cierpieli w Palestynie i ześlij nam ze swojego Serca płonące promienie pokoju, radości i miłości” 2 .

 

Z braterskim pozdrowieniem, in Corde Iesu,

O. Carlos Luis Suárez Codorniú, scj

Przełożony Generalny ze swoją Radą


1 « Il ne suffit donc pas de lire superficiellement nos Constitutions, ce précieux Code de nos obligations religieuses, mais nous devons les lire et relire sans cesse, nous devons les étudier avec soin, afin d’en connaître à fond toutes les prescriptions, de nous pénétrer de leur esprit et d’en faire la direction de notre vie ». (P. Dehon, Promulgation des Constitutions, 10 mai 1924, LCC 66103/2).

2 « Le divin Cœur de Jésus n'est que paix et charité. Puisons tous, peuples et fidèles, à cette source mystique que Notre Seigneur veut ouvrir plus largement à nos âmes, à notre époque si inquiète et si agitée. “Venez tous à moi, nous dit Notre Seigneur, les travailleurs, les âmes souffrantes, les nations éprouvées…”. Nous voici, Seigneur, nous voici à vos pieds, humbles, confiants et dévoués. Bénissez-nous comme vous bénissiez tous ceux qui souffraient en Palestine, et faites descendre de votre Cœur de chauds rayons de paix, de joie et de charité ». (P. Dehon, Bénédiction de la première pierre à Rome, 18 mai 1920, DIS 9050117/4).