W ostatnich latach współbracia pracujący w południowej części Sumatry (Indonezja), gdzie sercanie są obecni już od 1924 roku, odczuwali potrzebę posiadania domu, który odpowiadał by potrzebom całej prowincji. Pragnienie prowincji indonezyjskiej, aby mieć dom prowincjalny, który będzie swoistym „Domus Mater”, w końcu się ziściło.

14 grudnia 2016 r. podczas Mszy świętej dokonano poświęcenia nowego domu prowincjalnego. Uroczystej Mszy świętej przewodniczył abp Aloysius Sudarso SCJ – ordynariusz diecezji Palembang, a w koncelebrze zneleźli się m.in. ks. Alexander Sapto Dwi Handoko SCJ – przełożony prowincjalny, ks. Paulus Sugino SCJ – radny generalny, ks. Andreas Madya SCJ – były prowincjał, ks. Mark Fotner SCJ z prowincji amerykańskiej (USA) oraz ks. Andrzej Łukasik SCJ - pracujący w Indonezji od wielu lat misjonarz z Polski.

W wieczór poprzedzający to wydarzenie sąsiedzi sercańskiej wspólnoty, głównie muzułmanie, zorganizowali wspólną modlitwę, którą w Indonezji określa się mianem „Kenduri”, lub mówiąc prościej „święto”. Okoliczni mieszkańcy są bardzo dyspozycyjni i ofiarni, chętnie wychodzą naprzeciw różnym potrzebom naszych współbraci. Z radością przyjęli też budowę nowego domu prowincjalnego.

„Już od dawna oczekiwaliśmy tego dnia, kiedy będziemy mogli mieć nowy dom odpowiadający potrzebom naszej wspólnoty” – powiedział ks. Handoko, przełożony prowincjalny. „Będzie to nasz Domus Mater, serce prowincji. Dom był bardzo potrzebny, gdyż prowincja indonezyjska (INA) otrzymała wielki dar od Boga, którym są liczne powołania do naszego Zgromadzenia. Dzięki temu liczba członków naszej sercańskiej wspólnoty nieustannie rośnie z roku na rok”.

Ks. Paulus Sugino SCJ, który przybył na tę uroczystość z Rzymu, powiedział, że nie przypadkiem dom ten zyskał już miano „Domus Mater” (Dom matka, dom macierzysty), gdyż ma być on dla członków prowincji niczym matka dla swych dzieci, tzn. dawać schronienie, poczucie bezpieczeństwa. To stąd mają czerpać siły do wzrastania w powołaniu, jak dziecko, które karmi się mlekiem matki. Ten dom ma być miejscem spotkania, dzielenia się wiarą dla wszystkich członków prowincji. Jednak szczególne miejsce znajdzie w nim dla siebie przełożony prowincjalny i jego rada.

Pan Mascik, przedstawiciel lokalnych władz, wyraził nadzieję, że dom pozostanie otwarty na potrzeby lokalnej wspólnoty, nie tylko sercanów. Życzył także, aby między chrześcijanami a muzułmanami nieustannie wzrastał duch pokoju i wzajemnego zrozumienia.

Życzymy, aby Najświętsze Serce Jezusa stało się znakiem rozpoznawczym, a nowy dom pozostał gościnny dla każdego, kto będzie potrzebował pomocy.

Wszystkie zdjęcia można znaleźć pod poniższymi linkami:

- nowy dom prowincjalny
- uroczyste poświęcenie
- wieczorna modlitwa ze wspólnotą muzułmańską