13 czerwca w Stadnikach odbyło się drugie z trzech zaplanowanych w 2025 roku spotkań formacyjnych dla Księży Sercanów w ramach formacji stałej, która jest ważnym elementem ciągłego procesu odnowy w życiu kapłańskim i zakonnym. Za organizację formacji stałej w Prowincji Polskiej odpowiedzialny jest ks. dr Eugeniusz Ziemann SCJ. Tegoroczne spotkanie poprowadził ks. Jakub Bieszczad SCJ, doktorant historii oraz pracownik Centrum Studiów Dehoniańskich w Rzymie.

Tematem przewodnim spotkania było odczytywanie charyzmatu sercańskiego w kontekście współczesnych czasów oraz refleksja nad pytaniem, czy rzeczywiście jesteśmy wierni temu charyzmatowi. Ks. Jakub zaprezentował nowatorskie i pogłębione spojrzenie na postać o. Dehona, ukazując jego życie w szerokim kontekście rodzinnym, społecznym, kulturowym, pastoralnym. Przedstawił Założyciela jako osobę pełną pasji i ciekawości świata. Wyłonił się obraz człowieka głęboko obdarowanego miłością – przede wszystkim miłością matki, pobożnej i religijnej, a także ojca, który choć był obojętnym religijnie okazywał synowi wiele wsparcia i ojcowskiej miłości. Obok miłości o. Dehon w ciągu swojego życia doświadczał także zła, będąc świadkiem wielu mniejszych lub większych rewolucji, biedy świata robotników, wojny, wewnętrznych konfliktów, zwalczania kościoła, niesprawiedliwości społecznej. Te dwa doświadczenia: miłości i zła kształtowały jego osobowość i duchowości zmierzającą do miłości i wynagrodzenia.

Ks. Jakub podkreślił, że charyzmat sercański należy rozumieć wielowymiarowo – najpierw jako osobisty charyzmat, doświadczenie Założyciela. Kolejno natchnienie, łaska założenia instytutu, następnie jako nowa fundacja – zgromadzenie inaczej „łaska fundacji”, aż wreszcie charyzmat instytutu jako dynamiczna kontynuacja dzieła o. Dehona, nieustannie odczytywana i aktualizowana we współczesnym świecie. Zwrócił uwagę na to, że wierność charyzmatowi nie oznacza jedynie naśladowania Założyciela, ale twórcze rozwijanie i aktualizowanie Jego duchowości. W centrum tego charyzmatu stoją dwie podstawowe idee: miłość oraz wynagradzanie. Miłość, którą powinniśmy doświadczyć jak o. Dehon osobiście, następnie uczyć się okazywać ją praktycznie wobec braci we wspólnocie zakonnej, a dopiero po tych doświadczeniach być zdolnym dawać ją światu, i wynagradzanie – czyli głęboka świadomość własnej słabości i potrzeby Jezusa jako zbawiciela, którego Serce jest dla nas symbolem miłości otwartej, nikogo nie potępiającej ani nie odrzucającej, ale usprawiedliwiającej.

Ważnym aspektem poruszonym podczas konferencji było również społeczne zaangażowanie o. Dehona będące owocem doświadczenia zarówno egzystencjalnego jak i duchowego miłości i zła, które zrodziło potrzebę wynagradzania. Ukazano jego początkowe zainteresowanie chrześcijańską demokracją, troskę o biedne dzieci i młodzież, robotników. Ciekawą była chrześcijańska i obywatelska postawa o. Dehona wobec osobistych poglądów politycznych czy ustrojowych. Potrafił jedno i drugie weryfikować, posiadał zdolność do krytycznego wycofania się z pewnych przekonań, gdy wymagało tego posłuszeństwo Kościołowi i zrozumienie znaków czasu. Stał się on w końcu jednym z czołowych propagatorów nowej encykliki papieża Leona XIII „Rerum Novarum”, uważając za konieczne odczytywanie przykazań Bożych, nauki Kościoła w świetle przemian społecznych i przemysłowych.

Spotkanie rozpoczęło się wspólną modlitwą, po której wysłuchano konferencji ks. Jakuba Bieszczada SCJ. Następnie uczestnicy udali się na indywidualną medytację z trzema propozycjami krótkich tekstów zaczerpniętych z sercańskiej duchowości. Zwieńczeniem dopołudniowego bloku była Eucharystia.

Po obiedzie i chwili rekreacji, zebrani pracowali w grupach nad dwoma pytaniami, które miały pomóc w osobistym odniesieniu się do charyzmatu o. Dehona. Pierwsze z nich brzmiało: Jakie doświadczenie miłości dzielę z o. Dehonem, dając Kościołowi mistyczne serce? Drugie pytanie dotyczyło motywacji do działania apostolskiego, czyli w jaki sposób doświadczenie duchowe przekłada się na zaangażowanie i w jaki sposób można dzielić się nim z innymi?

Konkluzją spotkania było wezwanie, by stale odczytywać charyzmat miłości i wynagrodzenia w kontekście tu i teraz, by nie zatracać się w schematach i powierzchowności, ale autentycznie świadczyć o miłości Boga wobec siebie nawzajem i świata, by stać się żywymi świadkami Serca Jezusa. Spotkanie zakończyła refleksja, czy rzeczywiście jesteśmy wierni charyzmatowi o. Dehona oraz, jak można dzisiaj twórczo realizować Jego duchowość, by była zrozumiała i atrakcyjna dla ludzi współczesnych.

Kolejne i ostatnie z serii tegorocznych spotkań odbędzie się we wrześniu w Kluczborku.